Geriatrisch Vestibulair Syndroom

Het Geriatrisch Vestibulair Syndroom, tegenwoordig ook wel Idiopathisch Vestibulair Syndroom (IVS) genoemd, is een aandoening die meestal voorkomt bij oudere honden. De symptomen starten meestal acuut en kunnen erg heftig zijn.

 

Wat zijn de symptomen van het Geriatrisch Vestibulair Syndroom?

Bij het vestibulair syndroom is er een probleem aan het evenwichtsorgaan, ook wel het vestibulair orgaan genoemd. Dit orgaan zorgt ervoor dat de hond normaal gesproken zijn evenwicht kan bewaren. Bij aandoeningen aan dit orgaan wordt het evenwicht verstoord en kunnen de volgende symptomen voorkomen:
  • Nystagmus. Dit houdt in dat de ogen snel heen en weer gaan (horizontaal).
  • Scheve kop
  • Omvallen en kleine rondjes lopen (cirkelen)
  • Braken en misselijkheid
  • Erge onrust
  • Niet meer overeind kunnen komen
 
In de meeste situaties treed het op bij oudere honden (vandaar de toevoeging geriatrisch). Echter, ook jongere honden en soms katten kunnen dit syndroom krijgen.
 
Wat de oorzaak is is niet bekend. Wel weet men dat het een zenuwprobleem is van de zenuwen van het evenwichtsorgaan.
Er zijn geen medicijnen tegen het Vestibulair Syndroom. De aandoening treedt acuut op, maar verdwijnt normaliter snel. Na 24-78 uur is er al een aanzienlijke verbetering opgetreden. De klachten verdwijnen normaliter volledig binnen 7-14 dagen. Medicatie tegen de misselijkheid kan wel verlichting geven.

 

Deze informatie komt van Dierenziekenhuis info

 

****

 

Oktober 2021:

Ondanks een lang bericht, graag attentie !

Ik weet niet hoeveel mensen bekend zijn met het geriatrische vestibulair syndroom (gvs) maar dierenartsen en internet bieden onvoldoende info, laat staan begeleiding.

Het volgende:

Elvis kreeg afgelopen zondag, eind van de middag ineens een beperking in zijn linker achterpoot nadat we al wel het idee hadden dat hij zich niet goed voelde. Voor de snelheid waar dit mee gaat, ter beeldvorming: s'middags had hij nog liggen rollen in het gras.

Met de minuut werd het erger: 'dronken' lopen, kop trekkend scheef naar links en braken.

Toen we hem op een matras hadden gelegd zagen we zijn wenkbrauwen in snel tempo bewegen en zijn ogen horizontaal heen en weer schieten.

Bij iedere beweging omhoog braakte hij weer. Met moeite hebben we de 40+ kilo hond naar de bench kunnen brengen voor de rust en minder prikkels, want het leek wel kermis na een nacht op stap in zijn hoofd. Je kon het gewoon voelen 'vlinderen' in zijn hoofd, hand bovenop leggende.

Na het wegstrepen van de mogelijke oorzaken bleef gvs over.

Maandagochtend direct anti misselijkheid tabletten opgehaald. Vergruisd, opgelost in een spuit in de bek dwangvoer want meewerken is sowieso al niet Elvis zijn ding.

Elvis kon verder niks. Dus de non-informatie van "is na 2 dagen wel weer wat beter" en "zet water en drinken er maar bij" heb je niks aan.

Onze stoere Elvis moest zijn urine laten lopen, zich laten wassen, met borotalco laten bepoederen i.v.m. de geur en voorkomen van broei plekken, ogen schoon laten maken want dat ging niet meer via de neusbrug en dus krijg je dan troebele ogen en buitenkant ooghoek irritatie, goed laten leggen en verleggen (keer liggingen) om te voorkomen dat zijn oor dubbel ging of bijv. een verdikking zou komen van de binnenkant van de wang, op incontinentie matjes en inleggers laten leggen, met een spuit in de bek laten voeren van o.a. geitenmelk met convaselesse erin.

Dinsdag at hij gelukkig vlees uit de hand.

Water dronk hij woensdag weer zelf maar de helft kwam links weer uit de bek.

Dus hoezo 'zet het maar neer'??

Ondertussen met hem de spieren soepel houden, opbeuren en stimuleren. Woensdagnacht kreeg ik hem gelukkig de tuin in en ging hij zelf plassen. En de volgende nacht al buiten de tuin zich ook zelf ontlasten, anders zou het een klisma moeten worden, dus super fijn.

We bouwen de meters buiten op, lekker weer hond zijn en snuffelen, vanochtend zelfs al weer een kleine ronde! En in huis tapijten neergelegd voor zijn grip. Ieder dagdeel een stukje progressie.

Maaarrrrrr......wij zijn vol onbegrip over de slechte info omtrent dit toch veel voorkomend onderwerp. Bij het merendeel van de verhalen wat ik las werd de hond ingeslapen.

De piek zit 'm in de eerste 3 dagen, de verdere klachten kunnen nog zeker 2 weken aanhouden met misschien iets rest schade. Of niets.

Aan laconieke reacties van dierenartsen heb je niets: ga je niet actief dit revalidatie proces in kun je nog grotere problemen krijgen.

Ja, wij hebben sinds zondag iedere nacht op de bank bij hem geslapen, een dag vrij genomen zodat de rest van de dagen er altijd 1 van ons beide was. Dag en nacht. En dat met een 28 urige werkweek van mij en nachtdiensten van René. Plus de bengels én onze Jack, in een huis waar de verhuisdozen staan opgestapeld.

Als wij dit kunnen, kunnen anderen het ook. Geef niet op!

Ja, en dan wordt mijn onvrede boosheid. Boos om de slechte info. (super dat de da assistent ook door ging met zoeken naar info en helaas hetzelfde constateerde maar ons wel begrijpt en indien nodig mensen voor info weer aan ons gaat doorsturen)

Onze lieve en ook nukkige Elvis gaat dit redden! Elvis is al meer dan 13,5 jaar onze vriend!

Een hond (dier sowieso) is maar zo'n korte tijd in ons leven terwijl we wel hun hele leven zíjn.

En met wat we nu binnen 6 dagen hebben bereikt zien we het heel positief in: ook Elvis gaat zelfstandig mee naar het nieuwe huis om daar verder van zijn oude dag te genieten!

 

Dikke knuffels voor onze super bengels voor de liefde aan Elvis gevend. Wat een top groep hebben we!